Wednesday, February 27, 2013

Wiktionary - Recent changes [en]: ríða

Wiktionary - Recent changes [en]
Track the most recent changes to the wiki in this feed. // via fulltextrssfeed.com
ríða
Feb 27th 2013, 22:31

Line 1: Line 1:
 

{{also|rida|riða|ridà|rīdā}}

 

{{also|rida|riða|ridà|rīdā}}

 

==Faroese==

 

==Faroese==

  +
  +

===Etymology===

  +

From {{etyl|non|fo}} {{term|ríða||to ride|lang=non}}, from {{etyl|gem-pro|fo}} {{recons|rīdanan|lang=gem-pro}}, from {{etyl|ine-pro|fo}} {{recons|reidh-|lang=ine-pro}}, cognate with English {{term|ride|lang=en}}.

  +
  +

===Pronunciation===

  +

* {{IPA|/ˈɹʊiːja/|lang=fo}}

  +

*: {{rhymes|ʊiːja|lang=fo}}

  +
 

===Verb===

 

===Verb===

'''ríða'''

+

{{fo-verb|reið|riðu|riðið}}

   
 

# to [[ride]]

 

# to [[ride]]

Line 8: Line 16:
 

====Conjugation====

 

====Conjugation====

 

{{fo-conj-35|r|í|ð|ei|i}}

 

{{fo-conj-35|r|í|ð|ei|i}}

 

[[Category:Faroese verbs]]

 
   
 

----

 

----


Latest revision as of 22:31, 27 February 2013

See also rida, riða, ridà, and rīdā

Contents

[edit] Faroese

[edit] Etymology

From Old Norse ríða ("to ride"), from Proto-Germanic *rīdanan, from Proto-Indo-European *reidh-, cognate with English ride.

[edit] Pronunciation

[edit] Verb

ríða (third person singular past indicative reið, third person plural past indicative riðu, supine riðið)

  1. to ride

[edit] Conjugation

   Conjugation of ríða

ríða, v-35
number singular plural
person first second third all
Indicative eg hann / hon
tað
vit, tit,
teir / tær / tey
tygum
Present ríði ríður ríður ríða
Past reið reiðst reið riðu
Imperative tit
Present ríð ! ríðið !
Infinitive ríða
Pres. part. ríðandi
Past part. a26 riðin
Supine riðið

[edit] Icelandic

[edit] Pronunciation

[edit] Etymology 1

From Old Norse ríða ("to ride"), from Proto-Germanic *rīdanan, from Proto-Indo-European *reidh-, cognate with English ride.

[edit] Verb

ríða strong verb (third person singular past indicative reið, third person plural past indicative riðu, supine riðið)

  1. (transitive, takes the dative, especially on horseback) to ride syn.
    • Á Sprengisandi ("On Sprengisandur") by Grímur Thomsen
      Ríðum, ríðum og rekum yfir sandinn,
      rennur sól á bak við Arnarfell,
      hér á reiki er margur óhreinn andinn,
      úr því fer að skyggja á jökulsvell;
      Drottinn leiði drösulinn minn,
      drjúgur verður síðasti áfanginn.
      Ride, ride, ride hard across the sands,
      the sun is settling behind Arnarfell.
      Here many spirits of the dark
      threaten in the gloom over the glacier's ice.
      The Lord leads my horse,
      it is still a long, long way home.
    Að fara ríðandi.
    To go on horseback.
  2. (transitive, intransitive, takes the dative, vulgar) to fuck someone, to have sex with syn.
    Langar þig að ríða?
    Do you wanna fuck?
    Ríddu mér.
    Fuck me.
    Hvað er langt síðan þú hefur riðið?
    How long is it since your last shag?
  3. (takes the dative case)
    Fréttirnar riðu honum að fullu.
    The news finished him off.
    Þetta ríður á miklu.
    This is very important.
  4. (transitive, takes the accusative)
    Ég reið hann af mér.
    I rode faster than he did.
[edit] Conjugation
ríða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)
ríða
supine
(sagnbót)
riðið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)
ríðandi
indicative
(framsöguháttur)
subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)
ég ríð við ríðum present
(nútíð)
ég ríði við ríðum
þú ríður þið ríðið þú ríðir þið ríðið
hann, hún, það ríður þeir, þær, þau ríða hann, hún, það ríði þeir, þær, þau ríði
past
(þátíð)
ég reið við riðum past
(þátíð)
ég riði við riðum
þú reiðst þið riðuð þú riðir þið riðuð
hann, hún, það reið þeir, þær, þau riðu hann, hún, það riði þeir, þær, þau riðu
imperative
(boðháttur)
ríð (þú) ríðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
ríddu ríðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
[edit] Derived terms
[edit] Synonyms
[edit] Usage notes
  • Because the word denotes both the meaning of riding an animal and fucking, it is often a the subject of double entendre bestiality jokes.

[edit] Etymology 2

From Old Norse ríða, from Proto-Germanic *wrīþanan.

[edit] Verb

ríða strong verb (third person singular past indicative reið, third person plural past indicative riðu, supine riðið)

  1. (transitive, takes the accusative) to knot syn.
    ríða hnút.
    To tie a knot.
  2. (transitive, takes the accusative) to braid, to weave syn.
    ríða körfu.
    To weave a basket.
    ríða net.
    To weave a net.
[edit] Conjugation
ríða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)
ríða
supine
(sagnbót)
riðið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)
ríðandi
indicative
(framsöguháttur)
subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)
ég ríð við ríðum present
(nútíð)
ég ríði við ríðum
þú ríður þið ríðið þú ríðir þið ríðið
hann, hún, það ríður þeir, þær, þau ríða hann, hún, það ríði þeir, þær, þau ríði
past
(þátíð)
ég reið við riðum past
(þátíð)
ég riði við riðum
þú reiðst þið riðuð þú riðir þið riðuð
hann, hún, það reið þeir, þær, þau riðu hann, hún, það riði þeir, þær, þau riðu
imperative
(boðháttur)
ríð (þú) ríðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
ríddu ríðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
[edit] Derived terms
[edit] Synonyms

You are receiving this email because you subscribed to this feed at blogtrottr.com.

If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe from this feed, or manage all your subscriptions